Góry odkryły najskrytsze swoje tajemnice, dały nam najwyższe i najgłębsze zarazem, osiągalne na tym świecie, wrażenia. Ale i pochłonęły nas zupełnie: wszystkie siły, najlepsze myśli nasze, zapał, zdolność, uczucia - oddaliśmy im bez zastrzeżeń. Całą młodość naszą przeżyliśmy w górach, lub z myślą o górach.
...góry rozpaliły w sercach naszych przepotężny ogień namiętności, największego skarbu, danego człowiekowi. Bo tylko wielka namiętność potrafi oderwać życie człowieka od szarzyzny bytowania i podnieść je ku wyżynom, skąd widać już jasne zorze nieśmiertelności.
Roman Kordys

Iść dalej czy zawrócić?
Gdy wiesz,że już nie masz nic do stracenia i wszystko zostało za Tobą, za Twoją świadomością, poza Twym wzrokiem,i jedyną rzeczą jaką widzisz jest skała, twoje obtarte dłonie,i jedyne o czym myslisz to Ty-Twoje słabości,które pragniesz pokonać, by wiara w siebie umocniła się jeszcze bardziej.Pokładasz wiarę w swoją siłę, robisz wszystko, by dojść do końca,wynajdujesz chwyty,by czuć się jeszcze pewniej,idziesz,walczysz z naturą,choć wiesz,że nie zawsze można z nią wygrać, robisz wszytsko, by nie nadużyć zaufania skały.wspinasz się w kolejny express, idziesz niczym dumny paw, pewny, że jeszcze kilka podciągnieć,kilka metrów i będziesz na szczycie,zobaczysz świat z góry, podumasz nad jego sensem i nad tym,że było warto... Ale przychodzi taka chwila, w  której odpadasz od ściany, załamujesz się,chcesz się poddać, wiesz, że coś poszło nie tak, przez chwilę zapominasz o tym co cię czeka na górze, cieszysz się,że żyjesz,ze nic ci nie jest, ale jednak zdobywasz się na kolejne podejście i Ci się udaje. Radość z tego, że stoisz na szczycie jest większa od tej radości z życia codziennego. tym własnie jest wspinaczka- radością indywidualną każdego z nas i każdy okazuje tą radość w inny sposób...
Podzięka Matce Naturze to najpiękniejsza rzecz, dlatego też szanujmy skały i róbmy wszystko,by żyć w harmonii z naturą